Maagang pumasok si Devon na araw na iyon. Kahit masakit pa ang katawan at ulo niya dahil sa training niya kahapon with Kiya. Binawela na lang niya ang mga iyon, kailangan niyang maka-usap si James. hindi niya kasi ito naka-usap bukod sa sira ang cellphone niya, talagang hindi sinasagot ng binata ang mga tawag niya gamit ang landline nila. Mukhang nag-tampo talaga ito sa kanya. Sa sobrang pagma-madali hindi na napansin ni Devon ang isang paparating na estudyante. Huli na ng makita niya ito, dahil nagka-bongguan na sila. Buti na lang mabilis ito kaya naman napigilan nito ang pag-bagsak niya sa sahig. Pero dahil sa ginawa nito, ay ito ang natumba sa sahig worst, napa-ibabaw siya dito. naging alerto naman si Devon sa naging pisisyon nila kaya dali-dali siyang tumayo at inayos ang sarili. Nagulat naman siya ng mag-salita ito.
Estudyante: you?
Devon: ha? Kilala mo ako?
Estudyante: di mo ba ako nata-tandaan? Ahmmmmm.. sa gubat, remember? Nung natumba ka? Nung sabado! Hindi ako pwedeng mag-kamali, ikaw nga yun!
Devon: nung sabado….. right! Ikaw nga yun!
Estudyante: talaga bang lagi kang nagma-madali? Kasi sa tuwing nagkaka-salubong tayo lagi kang nagma-madali at natu-tumba!
Devon: hindi naman. Teka lang, dito ka nag-aaral? Bakit nga-
Estudyante: bago lang kasi ako dito. by the way I'm Samuel Cruz. Transfer student from Samsters University.
Devon: Luna Devon Roque, nice meeting you Sa-
Sam: Sam na lang.
Devon: nice meeting you Sam. Devon na lang din ang itwag mo sakin.
James: Devon!
Devon: sige Sam, mauna na ako sayo. Nice meeting you again.
Sam: same here!
James: Who's that?
Devon: ahmmm… bagong ka-kilala… James, can we talk?
James: about what?
Devon: last Saturday, noong tumawag ka… anu ka-
James: Let's not talk about it anymore! Wala ng dapat pang pag-usapan pa.
Devon: James, let me explain… hi-
Naputol ang sasabihin ni Devon ng yakapin siya ni James.
Devon:ja-james…..
James: ssshhhh…. I'm so sorry Devon. naging makitid ang utak ko. Nag-alala lang naman ako sayo… tumawag ang Ate mo sakin kagabe. She told me na dinalaw mo yung pinsan mo kasi may sakit. Tyaka matagal na kayong hindi nagki-kita kaya gusto mong sulitin ang panahon na meron kayo lalo na at hindi maganda ang kalagayan niya.
Devon: pinsan? Pinsan ko?... aaaaaaaaaahhhhh.. tama… tama yun… dumalaw nga ako sa pinsan ko. Na-miss ko talaga siya.
James: pero sana sa susunod, ipa-alam mo rin sakin yung mga lakad mo. Para hindi na ako nag-aalala pa. tingnan mo ang nangyari, nagka-problema pa tayo.
Devon: pasensiya na. biglaan lang kasi… pasok na tayo… baka magka-iyakan pa tayo.
Nav: Devon! Devon!
James: Nav! Anung gina-gawa mo dito?
Nav: James…. Devon, pwede ba tayong mag-usap?
Devon: bakit? May problema ba?
Nav: Gusto mong malaman ang totoong nangyari diba?
James: Anu? Totoong nangyari? Saan? Devon?
Naintindihan agad ni Devon ang ibig sabihin ni Nav.
Devon: Ahmmmm… James, mauna ka na. susunod na lang ako. May pag-uusapan lang kami ni Nav.
James: Samahan na kita.
Devon: No James! I'll be fine!
Nav: lets go?
Devon: Sige James, mauna na kami. Tara!
James: hintayin na lang kita sa classroom. Nav, ikaw na ang bahala kay Devon.
Sinundan na lang ng tingin ni James ang papalayong sina Nav at Devon.
Sa Mini-Forest
Devon: Nav, sure ka na ba talaga na sasabihin mo sa akin ang story nyo ng Ate?
Nav: Devon, kayo ba ni James? I mean..
Devon: Yes! Bakit?
Nav: alam ba niya ang totoo mong pagka-tao?
Nagulat si devon sa tinanung sa kanya ni Nav.
Devon: anung ibig mong sabihin?
Nav: ang totoo nyan, ang dahilan kung bakit kami nagka-hiwalay ng ate mo ay, I found out na hindi siya ordinaryong tao. Na she's totally different from others.
Devon: paki-linaw na-----naman..
Nav: Your'e a witch!
Nang-hina ang mga tuhod ni Devon ng dahil sa narinig. Napa-upo si devon sa isa sa mga bench sa lugar na iyon.
Devon: pa-pa
Nav: You're sister told me before. Pero naging duwag ako para tanggapin iyon. Nilayuan ko siya. Dahil sa maling paniniwala ko tungkol sa mga tulad niyo. I even treated your sister as if, may nakaka-hawa siyang sakit. Huli na bago ko ma-realize how stupid I am para gawin ang bagay na iyon. Proving how fool I am. I forgot the true meaning of love is acceptance. Naging bulag at bingi ako ng mga panahong iyon. Nasaktan ko ng labis ang nagi-isang babaeng minahal ko ng lubos. Kaya eto ako ngayon, nagsisi. Hinihiling nasana ma-ibalik ko ang naka-raan para sana hindi ko siya nasaktan.
Devon: alam mo ang lahat ng tungkol sa akin all this time? At wala ka man lang sinabi sa akin?
Nav: Devon, wala akong ideya tungkol sayo, not until malaman kong kapatid ka ni Izay. Pero kami ang isyu ngayon dito. It's all about you and James.
Devon: anung tungkol samin?
Nav: alam nab a niya na hindi ka ordinaryong babae? That you are a witch!
Devon: no…. importante pa ba yun?
Nav: of course! Devon, nag-aalala ako sa kung anung pwedeng maging reaksiyon ng pinsan ko once na malaman niya ang tungkol sayo! Sa totoo mong pagka-tao! Devon, I'm worried nab aka ma-ulit lang ang nangyari sa ate mo sayo!
Devon: No! iba sayo si James!
Nav: paano mo nasabi?
Devon: coz…. He promise me!
Nav: nag-promise din ako sa ate mo na hinding-hindi ko siya iiwan no matter what. Pero anu? Nang malaman ko ang totoo, na-bali lahat ng pangako ko! Devon, lets face the reality, hindi magiging madali ang pag-tanggap sa katotohanan. Lalo na kung patatagalin mo pa! mas mahi-hirapan siyang tanggapin!
Devon: hindi lahat ng tao katulad mo Nav. Duwag!
Nav: hindi nga. Kaya baka mas matindi pa ang mangyari sayo kesa sa ate mo. You don't know everything about my cousin. Kahit ako hindi ko siya ganun ka-kilala. Kaya hindi ko masasabi kung anung kaya niyang gawin or pa-paano siya mag-isip!
Devon: hi-hindi ko kaya…..
Tinabihan ni Nav si Devon at kinuha ang mga kamay nito.
Nav: Devon, look at me. Mas lalo ka lang masasaktan kung patatagalin mo pa ang pag-amin sa kanya. Mas mabuti kung habang maaga pa lang ay nili-linaw mo na ang lahat. Habang hindi pa malalim ang pinag-samahan niyo. Oo masasaktan ka kasama iyon, pero isipin mo na lang, mas madali niyang matatanggap kung habang maaga pa, inamin mo na sa kanya ang totoo. Ayokong matulad kayo sa nangyari sa amin ng ate mo.
Devon: pero paano kung, hin…di niya ako matanggap?
Nav: then you need to set him free. Kung mahal ka talaga ng pinsan ko, matatanggap ka niya! Kahit anu ka pa!
Devon: pag-iisipan ko….
Nav: gawin mo habang maaga pa… paano, mauna na ako sayo….. goodluck!!!
Devon: salamat
Naiwan si Devon na nagta-talo ang isip kung susundin niya ang sinabi ni Nav, tungkol sa pag-amin niya.
Devon: Devon! paano ka na? isip! Isip! Isip!
Sa Bahay ng mga Leal
Mother: James, anak pwede ba kitang maka-usap?
James: about what ma?
Mother: tungkol sa inyo ni Devon.
James: sige po. May problema po ba Ma?
Mother: alam naba niya anak?
James: hindi pa po! Pero sasabihin ko din po sa kanya!
Mother: kalian?
James: sa birthday party po niya. Sa susunod na buwan.
Mother:anu sa tingin mo ang magiging reaksiyon niya?
James: I just hope, maganda.
No comments:
Post a Comment