devon: Ma~!!!! nandito na ako!!!!!
Selena: Maaga ka yata??? Si Izay?
Devon: Na-una na po ako!!! Hay naku!!! Alam mo ba Ma?? grabe ang mga tao dun!! Kung maka-tili kala mo kung sino!!! Talo pa ang nagra-rally!!! Komosyon kung komosyon!!! Dahi lang sa mga la—
Natigil si Devon sa iba pang sasabihin ng makita ang ina na nakaka-titig lang at naka-ngiti sa kanya. Simula kahapon, kaka-iba na ang kini-kilos nito. Masa-sabing weird naman talaga ang mama niya, pero iba na ang pagka-weird nito simula kahapon. Kahapon na pag-dating nila sa bagong bahay nilang iyon. Lumipat kasi sila, dahil sa trabaho ng magulang.
Devon: MA?? may prob-
Selena: Problema?? Wala naman anak!! Masaya lang ako!!!! Masayang-masaya. Sige ma-iwan na kita, maglu-luto pa ako ng hapunan. Mag-palit ka na ng damit.
Devon: Sige Ma!
Pinagmasdan ni Selena ang anak habang pa-akyat sa hagdan. Di niya mapigilan ang ma-iyak. Akala niya ay katapusan na para sa anak niya. Nang mga sandaling iyon, habang nasa gubat sila.
Sa Gubat
Chrizza: Ma…. anu ito??
Selena: Anak…… ko……. An-
Habang nakaka-ramdama ng labis na pighati si Selena dahil sa pagkamatay ng anak,(hindi pa man niya nakitang patay ito, ngunit bilang ina, na karugtung ng puso ng isang anak, naramdaman niya ang pag-tigil ng pag-pintig ng puso ng anak na si Devon na ang ibig sabihin ay ang pag-panaw nito.) isang pamilyar na tinig ang kanyang narinig. Isang tinig ng pag-asa. Maya-maya lang ay binalot ang buong lugar na iyon ng labis na liwanag. Ang isang pintig muli ng mahal na puso ng anak ang muling narinig ng inang nagma-mahal.
At matapos ang liwanag na iyon, nagising si Selena sa sariling kwarto. Nang lumabas siya, doon niya nakitang nasa sarili niya siyang tahanan. At labis na ikina-tuwa niya aya ng makita ang dalawang importanteng kayamanan niya sa buhay, ang kanyang mga anak, naka-ngiti ito, habang ina-ayos ang mga gamit. Paki-ramdam niya ay nangyari an iyon. Na-iling na lang siya ng mapa-tunayan na totoo ang nara-ramdaman niya. Nangyari na nga iyon. Iyon din ang eksena sa pag-dating nila sa bahay na iyon. Bagong lipat sila sa lugar na iyon.
Selena: Ang ibig sabihin……..
Chrizza: Ma!!!! meryenda naman diyan!! Pagod na kami ni Von-von eh!!!!
Naka-ngiti siyang lumapit sa mga anak niya. At sabay na niyakap ang mga ito ng mahigpit.
Selena: salamat Mama,
Saad ni Selena sa kanyang isipan. Patungkol sa kanyang ina. Alam niya! Kilala niya ang tinig na iyon. Kahit sa kabilang buhay, hindi pa rin talaga sila pinab-bayaan ng Lola ng mga anak niya.
Sa School
Kina-bukasan matapos ang insedenting pagkaka-subsub niya sa sahig, napag-alaman ni Devon na isa palang miyembro ng kilalang grupo sa eskwelahang iyon ang taong tumulong sa kanya. At bigl naman siyang naka-ramdam ng kaka-iba ng maalala ang tagpong iyon. Habang magka-hawak kamay sila ng lalaking iyon. Ngumiti ito sa kanya. Nakita nya iyon. Hindi nga lang niya masyadong nabigyang pansin dahil sa pagka-abala niya dahil sa sentimyento niya sa pagkaka-subsub sa sahig.
Devon: Gwapo… AAAAArrgghhh!!!!! Anu ba Luna Devon!!!!! gumising ka nga!!!!!!! Kabago-bago mo lang!!! gulo lang ang papasukan mo kapag………..
"Kapag anu?", ani ng Isang tinig.
Pag-lingon ni Devon. ang lalaking kani-kanina lang ay nasa isipan niya.
Devon: Anung gina-gawa mo dito?
James: I'm James Anthony Leal.
Devon: Care ko?
James: Meron ka ngayon? Ma-sungit ka pa rin.
Devon: pa rin? Bakit kilala ba kita? kahapon lang naman tayo angkita ah~~~!!!
James: ganyan ka ba magpa-salamat sa tumuling sayo?
Devon: bakit hiningi ko ba ang tulong mo?
Nagulat na lang si Devon ng biglang tumawa ito ng malakas!!!
Devon: baliw ka? Anung nakak-tawa?
James: ikaw?
Devon: baliw!!!!!!!!
Pa-martsang nilisan ni Devon ang lugar na iyon! Habang naka-ngiting pinagmasadan lang ni James ang papa-alis na dalaga.
James: Asar-talo ka pa rin, Devon…..
Hindi iyon ang naging huling pagki-kita ng dalawa. Bukod sa bigla na lang ay naging ka-klase niya ito. lagi pa niya itong naki-kita sa mga lugar na pinagta-tambayan niya. At ngayon nga ay nasa mini-forest din ito. at abalang-abala sa gina-gawa nito. Ang pag-titig nito sa kanya. Sa inis ay tumayo siya at pa-dabog na nilapitan. Bigla namang bumilis ang tibok ng puso niya ng makitang ngumiti ito sa kanya sa pag-lapit niya dito.
James: Yes, Ms. Devon, may maga-gawa ba ako para sayo?
Devon: o-oo!!!
Bakit siya kina-kabahan??
James; anu naman yun?
Mukhang hindi siya ta-tagal na malapit dito. pero mukhang may ibang plano ang langit para sa kanila. Bigla na lang itong tumayo, lumapit sa kanya.
Devon: diyan ka lang!!! wa----ag kang
James: scared?
Devon: at ba-----bakit na—
James: You're really cute, when you blush..
Nan-laki ang mga mata niya sa sinabi nito. Nagfi-flirt ba ito? sa pag-urong niya, hindi niya nakita na pababa na pala ang lupa. Kaya naman na-dulas siya. Buti na alng at mabilis ang reflexes ni James. nasalo niya agad si Devon bago pa ito tuluyang matumba. Pero mukhang napa-lala pa ng ginawa niya ang sitwasyon. Sa posisyun nila ay isang hibla na lang ng buhok ang nati-tirang pagitan sa mga labi nila. Nari-rinig nila ang tibok ngpuso ng bawat isa. Kitang-kita din ang gulat sa mga mata ni Devon. ngunit may kusang galaw ang katawan ng tao. Sa isang iglap, magka-lapat na ang mga labi nina Devon. hini-hintay ni James ang na itulak siya ni Devon ngunit iba ang nangyari. Naramdaman niya ang dalawang kamay nito na naka-yakap sa batok niya. Nalasahan din niya ang isang ma-alat na tubig sa pagitan ng mga labi nila. Ini-layo niya ang mukha mula sa dalaga. Nagulat siyang makita itong umi-iyak.
James: You're………..
Devon: Nakaka-inis ka!!!!!!!!!!!!!!!
James; anu??
Devon; nakaka-inis ka!!!!!!!
Nag-simulang suntok-suntukin ni Devon ang dibdib ni James. mabilis namang naka-pitan ng binata ang kamay nito.
Devon: Hanggang ngayon, hindi ka pa rin nag-iisip!!
James: huh?
Devon: hanggang kailan mo balak sarilinin ang lahat ng ito? kailangan ko ba ulit mamatay bago ka mag-tino mag-isip?
James: Devon! naa-al-----------
Devon: Opo!!
James: kelan pa?
Devon: ngayon lang…
Inilapat ni Devon ang isa niyang daliri sa labi ni James,
Devon: dahil dito…
Isang mahigpit na yakap sa babaeng mahal ang tanging na-gawa ni James. ngayon ay magkasabay na silang lumuluha. At muli pa ay nag-tagpo ang kanilang mga labi. Ngayon ay sabay na nilang haharapin ang bagong umaga. Magsi-simula ng bagong yugto sa kanilang mga buhay ng magka-hawak kamay. At sa pagkaka-taong iyon, wala anu pa man ang makaka-pigil sa pagma-mahal nila para sa isa't-isa. Wala na!!! lalo na at kasama niya ang kanyang, WITCHHEART.!!!!!
"*******END*******''
