Pangatlong araw nang napa-pansin ni Devon ang pag-labas nina James at Mitch. At pangatlong araw na rin niyang ini-iwasan na maka-salubong ang dalawa na mag-kasama. Tanga na kung tanga, pero i-iwas siya sa mga ito hangga't maari. Nang hapong iyon ay hindi na muna umuwi si Devon, nag-tungo muna siya sa mini-forest para magisip-isip. Kaya naman ganun na lang ang gulat niya ng makita ang binatang ini-iwasan sa lugar din iyon. At sinasabayan pa iyon ng sunod-sunod at malakas ng tibok ng puso niya na halos ika-pugto na ng hininga ni Devon.
Devon: Kailangan kong maka-alis dito.(sa isip)
Dahang-dahang lumakad palayo si Devon para hindi maka-gawa ng ingay. Para hindi siya mapansin ni James. ngunit mukhang hindi siya sina-sang ayunan ng pagka-kataon. Naka-tapak si Devon sa isang madulas na bagay, na naging sanhi para madulas siya at mapa-sigaw.
James: Devon?!!
Devon: aray ko po!! Naku naman!!! Aray! Aray!!!
James: anung nang-yari sayo? Okay ka lang? may masakit ba sayo?
Sunud-sunod na katanungan ni James kay Devon ng lapitan siya nito para tulungan. Parang may sariling isip at tumingala siya sa binata. Nakita ni Devon ang pag-aalala sa mga mata nito.
Devon: ang ganda ng mata niya.(isip)
Agad ding pinalis sa isip niya ang bagay na iyon ng ma-alala si Mitch. Dali-daling tumayo si Devon kaya naman na-out of balance siya ulit. Buti na lang at nasalo siya ng binata.
James: mag-ingat ka nga!
Yakap siya ng binata. Parang namanhid ang katawan ni Devon. dahil kapag tumingin siya sa binata siguradong mangya-yari na naman ang eksenang nangyari din sa lugar na iyon. Hindi na ang-isip, tinulak ni Devon ang binata palayo sa kanya at nagma-madaling umalis sa lugar na iyon.
James: Hey! Are you not going to thank me for helping you?
Sigaw nito na ikina-tigil niya sa pagla-lakad. Nai-inis si Devon sa sarili niya. Siguradong hindi nagustuhan ng binata ang ginawa niya. "What't wrong with you Devon????" huminga ng malalim si Devon. bumilang hanggang 5…
Devon: Salamat!!!!
Sigaw ni Devon na hindi man lang tumingin sa binata at tumakbo na naman ng palayo sa lugar na iyon.
James: anung problema nun? Parang sira. Wala naman akong ginagaw ah!!!! Anu ba Devon! sasali ka pa sa isipin ko.!
Parang gustong magpa-padayk ni James sa mga oras na iyon. Nag-punta siya sa lugar na iyon nagba-baka sakaling makikita at makaka-usap si Devon. tatlong araw na niya kasi itong hindi nakak-usap dahil sa palaging pagyaya ni Mitch at ng mga kapatid nito sa kanya. Hindi naman siya maka-tanggi. Masyado siguro siyang mabait. Nami-miss na niya ang dalaga. Kahit masayang kasama sina Mitch, hindi pa rin niya maalis sa isip niya ang mga kwento at tawa ni Devon. kaya naman hindi niya ina-asahan ang naging kilos ng dalaga kanina.
James:Devon!!!! arrrrrrrrggghhhhh!!!!!!
Sa bahay ng mga Roque
Devon: Ma, sa likod-bahay lang ako huh!
Selena: sige! Pero wag kang magta-tagal malamig an ang panahon. Baka magka-sakit ka.
Devon: opo!
Dumiretso agad si Devon sa likod-bahay para tiyakin kung naroon si Churu.
Devon: Churu! Churu! Nandito ka na ba?
Churu: hallooow????? Miss mo ko?
Devon: ay palaka!
Churu: anu ba? Mukha ba akong palaka? Aso po ako, hindi palaka!
Devon: pasensiya na! nagulat ako! Bigla-bigla ka kasing luma-labas.
Churu: bawas-bawasan mo nga yang pagka-kape mo!
Devon: hindi po ako nagka-kape!
Churu: whatever! Well, nakapag-desisyun ka na ba?
Devon: yes!
Churu: and your decision is?
Devon:I'll study magic! Turuan mo ako Master Churu!
Churu: OMG! Anu beh? Saan nanggaling ang Master Churu thing? Wag! Nakaka-tanda!
Devon: eh anung gusto mong itawag ko sayo?
Churu: hmmmmmmmmm… Kiya na lang!
Devon: kiya? Ahhh.. okay! Master Kiya!
Churu: anu beh! Kiya lang, wala ng master! Nakaka-HB ka dear.
Devon: ganun? Okay, Kiya!
Kiya: yan! Oh, diba, parang sisters lang tayo!
Devon: kelan tayo magsi-simula?
Kiya: this coming Saturday. Pero hindi dito.
Devon: huh? Saan naman? Baka hindi ako payagan ni Mama!
Kiya: remember, kung saan ako pumunta noong umalis ako? Doon tayo sa kaibigan ko! About sa Mama mo, ikaw na ang bahalang dumiskarte.
Devon: ano? Kiya naman. Anung gagawing kong palusot?
Kiya: gusto mo bang matuto o hindi?
Devon: gusto! Pe-
Kiya: yun naman pala eh! Kaya mo yan! Ikaw pa, dating ninja!
Devon: per-
Kiya: bye!
At bigla na lang itong nag-laho sa paningin ni Devon. napa-padyak si Devon sa nangyari.
Devon: Kiya naman eh! Aaaarrrrrggggggggh!!
Padabog si Devon na pumasok sa bahay nila. Papahirapan pa siya ni Kiya. Naka-tulugan na ni Devon ang pagi-isip sa kung papa-ano siya makaka-lusot sa Mama niya.
No comments:
Post a Comment