Mitch: Hi James! Goodmorning!
James: Goodmorning.
Mitch: Ahmmmmm……. May gagawin ka ba mamaya? After ng class natin sa hapon?
James: actually Mitch, meron eh.
Mitch: ganun? Ahmmm.. hindi mo ba pwedeng i-postpone yan? I mean… ahmmm… kasi.. birthday kasi ni Lucy.. so I'm thinking if you could join us mamaya para i-celebrate.. pero dahi…
James: wa-wait! Are you sure pwede ako su-
Mitch: yes! Yes! Ofcourse! You'll be our most important guest.
James: hmmmm…. Siguro pwede kong i-postpone muna ang gagawin ko mamaya..
Mitch: for real? Oh my! Oh my! I can't believe it!
James: maniwala ka. (smie, then pinisi ang ilong ni Mitch)
At ang gesture na iyon kay Mitch ni James ang na-abutan ni Devon. mag a-about face sana si Devon ngunit tinawag naman siya ni Mitch.
Mitch: Hi Ms. Roque! Saan ka pupunta? Di ka pa ba papasok?
Devon: Huh?! Pa-pasok na ako! May naka-limutan lang ako.
James: Goodmorning Devon.
Devon: Morning. Si-sige pasok na ako.
Hindi mapa-kali si Devon habang nasa klase siya. At nai-nins siya kung bakit!
Devon: Anu ba namang paki-alam ko? Sweet sila eh! Bagay pati sila! Kaibigan lang naman kami ni James. at tyak, anu ba naman Luna Devon, obvious naman na gusto ni Mitch si James! at tyaka mukhang…… gusto rin siya ni…… (isip)
Nilingon ni Devon ang binatang katabi niya. Abalang-abala ito sa paki-kinig sa klase unlike her na hindi makapag-concentrate. Napa-buntong hininga na lang si Devon sa nai-isip. Dapat wala siya paki-alam. Pero bakit parang nalu-lungkot siya.
Samantala, naba-bahala naman si James kay devon. dahil halata dito na hindi mapa-kali simula pa lang ng klase nila. Nakita din niya nya na nilingon siya nito pag-katapos ay bumuntong hininga pa.
James: Anu naman kayang nangya-yari sa kanya?(isip)
Hapon after class
Mitch: James!
Napa-hinto sa pagla-lakad si Devon ng mapa-kinggan ang boses ni Mitch na sinigaw ang pangalan ni James. Nakita niyang naka-ngiting lumapit ito sa binata at ganun din si James dito.
Mitch: Ready?
Napa-kinggang tanung ni Devon kay James ni Mitch. At naka-ramdam ng paninikip ng dibdib si Devon sa narinig at nakikitang eksena.
James: yes! Ikaw?
Mitch: super!
James: great! So tara na! sa parking lot muna tayo, gagamitin natin ang kotse ko.
Mitch: sweet James!
James: Hindi naman. Shall we?
Tumango lang si ang dalaga at walang keming hinawakan ang kamay ni James. parang wala lang kay James na makipag-holding hands kay Mitch.
Devon: eh anu naman kung makipag-holding hands si James kay Mitch? Care mo naman Devon? (sa isip)
Nang malapit na ang mga ito sa pwesto niya ay nag-tago si Devon sa isang sulok at hindi umalis doon hanggat hindi nakaka-lagpas ang dalawa. Habot tingin ang ginawa ni Devon sa dalawang nilalang na iyon na masaya pang nagku-kwentohan habang nagla-lakad.
Dice: aren't they a lovely couple?
Nagulat pa si Devon ng ma mag-salita mula sa kanyang likuran. Tiningnan niya kung sino ang salita. Nagulat siya ng makita si Dice na naka-sandal sa padera at naka-ngiti ng nakaka-loko sa kanya. Umalis ito sa pagkaka-sandal at lumapit sa kanya.
Dice: bagay sila noh? What do you think Ms. Roque?
Devon: anu namang paki-alam ko?
Dice: wala nga ba?
Devon: maiwan na kita, uuwi na ako.
Dice: mahilig ka ba talagang mag-panggap? Alam mo kung sasali ka sa isang pageant at iyan ang talent mo… tsktsktsk… dear, wala ka man lang pag-asang manalo ni consolation prize.
Devon: anu bang kailanga mo?
Dice: wala naman. Natutuwa lang ako ng kailangan mo pang mag-tago diyan sa gilid wag ka lang nilang makita. Na parang hindi na co-compliment sa sinabi mong wala kang paki-alam.
Devon: ewan ko sayo.
Dice: fine! Sabi mo eh! Ang bad-bad ko naman kung kailangan pa kitang i-torture para lang umamin diba? Besides, wala sa lahi naming ang puma-patol sa…..
Hindi nito tinuloy ang sinasabi sa halip ay lumapit pa lalo sa kanya, sa may bandag tenga niya at muling nag-salita.
Dice: sa mahihina.
Pagka-sabi nito, tuloy-tuloy itong nag-lakad ngunit huminto din ilang metro ang layo sa kanya.
Dice: isang pa-alala lang, wag na wag mong magagawang pa-iyakin si Mitch, dahil hinding hindi kami magda-dalawang isip na, pumatol sayo. Yun lang, bye!
At tuluyan na siyang iniwan nito. Hanggang pag-uwi ay nasa isip pa rin ni Devon hindi ang sinabi sa kanya ni Dice kundi ang nakita niyang eksena nina James at Mitch. Bakit ba paki-ramdam niya masyado siyang apektado sa nakita niya!
Devon: Kung ayaw mo ng gulo, wag ka nang maki-gulo! (sa isip)
No comments:
Post a Comment