Tuesday, December 28, 2010

Chapter 32-My WitchHeart

Sa Park

Devon: alam mo ang OA mo. Bakit mo sinabing grabe ang lagay ng kamay ko dun sa doctor?

James: kung hindi ko yun sasabihin, siguradong hindi ka noon aasikasuhin ng mabuti. Iba na rin yung sigurado.

Kasalukuyan silang nagla-lakad ni Devon sa parke. Naki-kita ni James ang mga ngiti ng dalaga sa mga bata na nagla-laro doon. Umihip ang isang malamig na hangin dahilan para yakapin ni Devon ang sarili. Nakita iyon ni James kaya dalian niyang ibinigay kay Devon ang suot nyang jacket.

Devon: wag na james! okay lang ako.

James: di ka okay.!

Wala na ring nagawa ang dalaga. Niyaya ni James si Devon na ma-upo sa isa sa mga bench na naroroon.

James: dito muna tayo ha!

Devon: ayaw mo pang umuwi? Baka nag-aalala na sayo ang mama mo.

James; eh sayo?

Devon: nakita tayo ni Izay na sumakay sa kotse mo. Umuwi lang daw ako bago mag-nine.

James: ang bait naman ni ate! ^_^

Devon: ate ka dyan! kapatid mo?

James: future!

Naka-ngiting sagot ni James. naka-titig lang sina James at Devon sa isa't-isa. Nag-simula na naman ang pag-tambol ng puso ni Devon. hindi na rin normal ang pag-hinga niya ng mga oras na iyon. Na-kita niya ang unti-unting paglapit ng mukha ni James sa kanya. Halos tatlong pulgada na lang ang layo ng mga labi ni James sa labi ni Devon ng mag-salita ang binata.

James: Devon, pwede mo akong itulak o sampalin habang maaga pa.

Pero sa halip na gawin ang mga sinabi ni James sa kanya, parang may sariling isip ang mga kamay ni Devon. sa halip na sampal ang gawin, isang masuyong haplos sa mukha ang ginawa ni Devon sa binata. Naulat si James sa ginawa ni Devon. pero parang naging senyales na rin iyon para kay James na ituloy ang gustong gawin sa mga oras na iyon. The moment their lips meet, fireworks seem to be everywhere. Music of love is playing again and again saying that it is forever. At that very moment two hearts become one. Promise of forever between two hearts in love. Nang mag-hiwalay ang kanilang mga labi, nag-salita si James.

James: does this mean….

Devon: hmmm…..

Kinuha ni James ang dalawang kamay ni Devon dinala iyon sa kanyang labi at hinalikan.

James:Luna Devon Roque, I James Anthony Leal, pro-

Devon: No! Please don't!

James: what do yu mean by that?

Devon: please don't promise me anything, James. I don't believe in promises.

James: don't worry I wo-

Devon: Please! If your feeling for me is real, just show it! just make me feel that its true. Ayoko sa huli, pareho tayong masasaktan dahil sa mga pangakong pwedeng mapako.

James: okay. If that's what you want. Hindi ako manga-ngako. Gagawin ko na lang lahat ang mga dapat gawin para maniwal ka na ang nararamdaman ko para sayo ay totoo. Basta bigyan mo lang ang ako ng chance at pagkaka-taon at panahon para mapa-tunayan ang sarili ko sayo.

Devon: oo ba!

James: so ibig bang sabihin nito,…. Ahmmmmm.. tayo na?

Devon: siguro….

James: devon…

Devon: di pa ba obvious? Talga 'to!

James: really???? Totoo?

Sa halip na sumagot ay hinalikan na lang ni Devon si James sa mga labi. Nabigla naman si Devon ng biglang magsi-sigaw si James at magta-talon na parang bata!

James: yeeeeeees!!!!!!!!!!!!!! Kami na ni Luna Devon!!!!!! kami na!!!!!!!!!!!!

Devon: james!! wag ka ngang maingay dyan! baka mapag-kamalan kang sira!

James: I LOVE YOU LUNA DEVON!!!! I LOVE YOU!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

Sa Bahay ng mga Celeres

Mitch: aaaaaaaaaaaaahhhhhhhhh!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

Lucia: Mitchle Lyn!!!! Anu nangya-yari sayo?

Dice: anu bang ingay yan? Oh my!!!! What happened here?

Sa kwarto ni Mitch ay naroroon ang mga piraso ng basag na salamin. Ang mga vase at iba pang gamit ay sira-sira na rin. Habang si Mitch ay naka-upo sa tapat ng basag na salamin ,umi-iyak at sumisigaw. Nilapitan siya ng kanyang mga kapatid. Nakita ng mga ito ang dugo sa kamao nito. Maaaring ito ang ginamit ng dalaga para basagin ang salamin sa harap nito.

Lucia: mitchele what are you doing with yourself????

Mitch: I saw it!!! I saw them!!!!!

Dice: them? Who?

Mitch: James and that damn bitch Luna Devon!!! lucy, you promised me! You promised me that I'll have James. pero bakit iba ang nangyayari?????!!!!!!!!

Lucia: calm down, Mitch!! Ca-

Mitch: calm down???????? At ano??? Para ano?? Para manuod kung gaano ka-saya ang Devon na yan sa piling ni James? no Lucy!!!! I had enough!!! Tama na ang pagiging kalmado ko all this time. Siguro panahon na para paalalahanan nag Devon na yan kung sino ang kina-laban niya.

Dice: Mitch, wag kang mag-padala sa emosyon mo! Remember the reason why we are here. At hindi kasama dun si James!!!!!!!!!!

Mitch: wala akong paki-alam!!!!!

Lucia: mitch!!! Ayusin mo ang sarili mo. Mag-uusap tayo mamaya.

Bago pa lumabas si Lucia, muli itong tumingin sa kapatid. At nag-wika

Lucia: kung gusto mong makuha si James, ayusin mo ang sarili at kilos mo. Kayang-kaya kong ibigay sayo ang gusto mo, Mitch alam mo yan. Pero dapat kaya mo ring ibigay ang gusto ko.

Dice: Lucy!!! Wag mong sabihing….

Lucia: bini-bigyan ko alng siya ng option. Hindi ko siya pinipilit.

Pag-katapos sabihin iyon, tuluyan ng lumabas sina Lucia at Dice sa kwarto ni Mitch. Alam ni Mitch kung anung "gusto" ang tinutukoy ni Lucia na dapat niyang ibigay dito. at hindi ito basta-basta. Dahil ilang beses din niyang tinanggihan iyon. Pero sa pagka-kataong iyon, mukhang makukuha na nga ni Lucia ang "gusto" nitong makuha.

Mitch: kahit anu ga-gawin ko makuha lang kita James Anthony Leal!!! Dahil akin ka lang! akin!!

No comments:

Post a Comment