My WitchHeart Chapter 55

Chapter 55-My WitchHeart

Devon: Hindi………. Makaka-limutan nila ako???? Nina Mama at Izay??? Ng mga naging kaibigan ko?? Ni……. James?

Lola: mag-desisyon ka! Nais mo ng tapusin ang paghi-hirap mo hindi ba???

Devon: pero….. Nay!! Wala na po akong ibang pwedeng pag-pilian??

Lola: Meron, ang mamatay dito. sa kamay ng lalaking mina-mahal mo!!

Nanlumo si Devon sa narinig. Lahat ng mga mahal niya sa buhay, mali-limutan siya at ang mga alaala niya sa mga ito. gusto na niyang umalis sa lugar na iyon. Gusto na niyang tumakas, lumayo. Pero kung gagawin niya iyon, habang-buhay na siyang…………..

Devon: magiging sinungaling ako kung sasabihin kong, ayaw kong umalis. Pero Nay, pinalaki niyo po ako nina Mama na hindi maka-sarili. Tinuruan niyo po ako na ang mga sakripisyo hindi dapat para lang sa iisang tao. Kapag umalis po ako at sumama sa inyo, mali-ligtas po ako. Pero may maiiwan naman po akong mga tao na masasaktan. si James ang Mama niya. Kung ito po ang katuparan ng kapalaran ko, hindi po ako ta-takbo at magta-tago. Kung kailangan ko pong mamatay sa mga kaamy ng taong mahal ko… kahit masakit…… ta-tanggapin ko. Atleast kahit hanggang sa huli………. Naipa-kita ko na totoo ang nararamdaman ko para sa kanya. Tyaka, nandito po sina Mama. Kahit sa huling pagkakataon, maki-kita ko sila……. Nanay, hindi po ako sasama…. Dito lang po ako……. Baka sakali, may magawa pa po ako para mai-balik ang lahat sa dati. Hindi man ang pagmamahal ni James……… kahit man lang……… ang pagkakaibigan na meron kami…

Naka-ngiting tugon ni Devon sa kanyang Lola. Nata-takot siya sa kamatayang maari niyang sapitin anumang oras ngayon. Pero masaya siyang mamamatay, dahil sa huling hininga niya, ang taong pinakama-mahal niya ang huli niyang maki-kita.. nagulat naman si Devon ng bigla siyang yakapin ng Lola niya.

Lola: hindi ako nagka-mali… matatag ka nga tulad ng iyong ama… mapag-mahal at tapat tulad ng iyong ina. At may mabuting puso.

Devon: Nay?

Lola: kahit sa ganitong pagkaka-taon, mas inuna mo pang isipin ang iba kesa sa sarili mong kaligtasan. Apo nga kita!!!!! bweno, Luna Devon Mercedes, mangya-yari ang dapat mangyari. Ngunit tandaan mo, pag-ibig pa rin ang pinaka-makapangyarihang mahika o potion sa mundo. Na kahit pagsama-samahin pa ang kapangyarihang taglay ng lahat ng mga mangku-kulam sa buong mundo, hinding-hindi ito mahi-higitan. Wala sa anumang klaseng potion o mahika ang tunay na kapangyarihan. Nasa pusong tapat na umi-ibig at pag-ibig na dalisay ito mata-tagpuan. Sa tamang panahon, ang dilim ay muling makaka-kita ng liwanag. At ang liwanag na iyong ang magbu-bukas ng daan upang muling magka-tagpo ang mga pusong naka-takadang maging isa. Apo, tandaan mo sana ang lahat ng ito. wag kang pada-daig sa mga naki-kita o naririnig mo lang. dahil sa likod ng lahat ng mga naki-kita natin, ay nagta-tago ang katotohanan na iilan lang an gang nakaka-kita.

Devon: Nay, hindi kop o…

Lola: Paalam, Apo. Mag-ingat ka lagi!!! Mahal na mahal ko kayo ng iyon kapatid at ina.

Devon: Nay, anung nangya-yari sa inyo???? Nay??!!! Bakit po nagla-----

James: Luna!!!!!!!!!!!!!!!

Devon: James??? Nay si…..

Nang muling lingunin ni Devon ang lola niya, wala na ito sa kinaro-roonan nito.

James: akala mo siguro makaka-tago ka sa akin???? Humanda ka na sa katapusan mo!!!!

Devon: James!!! itigil mo ito!!! bakit mo ako gustong patayin?? Anung ginawa ko sayo???

James: ang kapal ng mukha mo!!!!! Isa ka talagang halimaw!!!!!! Mapag-kunwari!!!! Dapat ka ng mawala sa mundong ito!!!!

Devon: Jamess Anthony!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! Naririnig mo ba ang mga sinasabi mo???

Tuluyan ng bumuhos ang luha sa mga mata ni Devon.

Devon: ganyan ka ba ka-hina????? Hindi mo ba nai-intindihan?? Wala ka sa katinuan!!!! James!!! ako to si Devon!!!! ang babaeng mahal mo!!!!! Naka-limutan mo na ba????

James: Sino ka para mahalin??? Ang mga halimaw na tulad mo, ay walang karapatan para mahalin at mag-mahal!!! Ang dapat sa inyo binu-bura sa mundong ito!!! kasama ng pamilya mo!!!! Ang Mama ko na lang ang nati-tirang pamilya ko, kinuha mo pa!!!

Umi-iyak na rin si James sa mga oras na iyon.. nagulat si Devon sa mga sinabi nito tungkol sa pag-patay niya sa Mama niyo.

Devon: pinatay ko???.... ang Mama mo???? James!!! anung kalukohan yan!!!

James: kalokohan??? Hindi kalokohan ang mga sinabi ko!!!!! Kitang-kita ng dalwang mata ko,…. Ang kahyupan na ginawa mo!!!!!!!!!!!!!!! Ang mama ko lang ang buhay ko!!!!!!

Devon: Ja…..mes…

Unti-unting lumapit si Devon kay James…… ang binata naman ay naka-tingin lang kay Devon habang lumalapit ito sa kanya.

James: Anung balak??? Papatayin mo na rin ako????

Devon: james, hindi ko alam kung anung nangyari sayo. Wala akong maintindihan sa lahat ng mga paratang mo!!!! James, hindi kaya, nasa ilalim ka lang ng isang mahika?? Na may kumu-kontrol sayo sa mga oras na ito??? James, wala ka bang naa-alala??? Sa akin?? Sa ating dalawa??? James, wag kang magpa-daig sa kasinungalingang ito…. james hindi ko kayang gawin ang sinasabi mo……………. Masyado kitang mahal para kunin o pata—

James: Mahal??? Hindi!!!! Hinidi ka marunong mag-mahal!!! Dahil halimaw ka!!!!!!!!!!!!

Devon: Tumahimik ka!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! James, ganyan ba kababaw ang pagma-mahal mo sa akin??? Ganyan ba kababaw?!!!!!!!!!!!!!

Somewhere

Lucy: Dice!!!!!!!!!!!!!!! Nasaan ka?????

Mitch: Lucy???

Lucy: Mitchille??

Mitch?? Anung gina-gawa mo dito????

Dice: Lucy, may problema tayo!!! Humihina na ang mahikang naka-balot sa lugar na kinaro-roonan nina Devon.

Lucy: Anu?? Paano nangyari iyon???? Tama ako!!!!! May kumaka-laban sa atin!!!

Dice; maaring bumaligtad na ang matandang iyon!!! Lucy, anung gagawin natin??

Lucy: kailangan ng madaliin ang lahat!!!

Mitch: Si James??/ paano si Ja—

Lucy: Manahimik ka!!!!!!!! Yang lalaki pa ring yun ang ini-isip mo???? Tandaan mo kung anu ang dahilan kung bakit tayo naririto.. at hindi iyon dahil sa lalaki mo!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

Dice: anung balak mo???

Lucy: mukhang mapapa-aga ang pagta-tapos ng pelikulang ito… Dice, ihanda mo na ang mga ga-gamitin para sa ritwal………… ku-kunin na natin ang huling sangkap.

********

Selena: Nasaan kaya sila???

Chrizza: Ma, nata-takot na ako!!! Baka…..

Mrs. Leal: mag-tiwala tayo sa mga bata….

********

Devon: James, maniwala ka……

"patayin mo siya James.. pinatay niya ang iyong ina… mani-niwala ka ba sa mga sina-sabi ng halimaw na iyan?? Nana-isin mo bang may matulad pa na gaya mo na ninakawan ng buhay at pamilya??"

James: Ahhhhhh!!!!!!1

Devon: James?? anung nangya-yari sayo??? Ja---

James: wag kang lalapit!!!!!!

Pa-ulit ulit ang mga katagang iyon sa isipan ni James. kasabay pa ng mga alaala ng pagka-matay ng kanyang ina na paulit-ulit niyang naki-kita… hindi na namanlayan ni James ang tuluyang pag-lapit ni Devon sa kanya. Ngayon ay magka-harap na ang dalawa. Alalang-alala si Devon sa binata. Nakikita niyang nahi-hirapan ito. hindi niya alam kung papa-ano tutulungan ang binata. Hinawakan niya ito sa balikat.

Devon: James, anung………

Isang malakas na kulog at kidlat ang narinig sa buong lugar. Lumakas ang ihip ng hangin. may mga tinig na naririnig. Pag-hikbi na nagmu-mula sa kung saan. Pag-daing ng kapig-hatian. Pag-patak ng luha ay walang humpay.

********

Chrizza: Ma, anu itong……

Selena: De…….von…

Tinakas ng lakas ang inang nangu-ngulila. Kalungkutan ang ngayon ay nadarama. Ngunit wlag luha ang nakita.

********

Somewhere

Dice: Lucy? Bakit???? Anung nangyari??/

Lucy: hin---di ko alam!!!!!!! Anung nangyari??????????????!!!!!!!

Dice: hindi ba't……..

Lucy: Hindi ito maaari!!!!!!!!!!!!! Marami na akong isinakripisyo para lang mapunta sa wala!!!!!!!!!!! Hindi ito maaring mangyari!!!!!!!!!!! Binigo ko ang aking angkan……

Ang mga nina-nais na nag-mula sa kasamaan ay kailanman hindi matu-tupad. Hindi kailanman mangya-yari ang anumang kagustuhan na puno ng kasamaan at puno ng paghi-higanti. Ang lahat ng intensyon na puno ng pagku-kunwari at pagiging maka-sarili ay magdu-dulot lang ng pang-habang buhay ng kalungkutan at pagka-bigo.