THE FINALE ^_^

FINALE ^_^

James: Ma!!! gooodmorning!!!

Mrs. Leal: Buti naman at gising ka na!!! aba!! Kanina pa ang alarm clock mo na kanta ng kanta ah!!! Baka hindi mo alam, Mr. James Anthony Leal, nakaka-bulabog ka!!!

James: Ma naman!! First day of class ko to!! Wag mo naman akong sermonan..

Mrs. Leal: at bakit hindi??

James: Ma, ang wrinkles!!! Baka mag-labasan!!!

Mrs. Leal: at inuto mo pa talaga ako??? Kumain ka na nga!!! Itu-tulad mo pa ako sa mga babae mo.. dina-daan sa bola.

James: Ma!!! alam mo namang pag-dating sayo, Im always stating facts!!! Why don't you believe me??

Mrs. Leal: kasi mana ka sa Papa mo!!

James: na gwapo??

Mrs. Leal: Bolero kamo!!! Kumain ka na!!! da-daanan ka pa dito ng pinsan mo.

James: Ma!! gawin bang chaperon si Nav? Binata na ako!!!

Mrs. Leal: bago ka pa lang sa lugar na ito. wala na tayo sa America. Hindi pa natin kilala ang mga tao dito. your Couz, can tour you around.

James: pwede naman kasing sa school na lang..

Mrs. Leal: I don't want any argument. I have my final say about this. So wag ka ng kumontra? Okay?

James: Anu pa nga ba? Alam mo naman Ma, na hindi kita mahindian.

Mrs. Leal: Bolero!!!!

James: I love you Ma!!!

School

Nav: Uy!!!! Bakit ngiting-ngiti ka dyan?? may sira ka ba sa utak Couz?? Mag-sabi ka lang para naman mabalaan ko na ang mga tao dito.

James: Anu ka ba. Nae-excite lang ako!!!

Nav: excite? Kelan ka pa na-excite sa first day of class??

James: ngayon lang!!!

Nav: at bakit?? Pwede mo po bang e-explain??

James: ahmmmm….. sabihin na laang natin na……. excited ako sa pwedeng mangyari .. sa oras na..

Nav: oras na??

Mike; Nav!!!!!!!!!!!!!

Lyndon: pare kanina pa namin kayo hina-hanap!! Eto ba yung cousin mo?

Nav; yeah, This is James Anthony Leal, my cousin from states. James this are my tropang-baliw.. Mike, Lyndon,Sherwin.

Sherwin: Nice to meet you Pare.

James; same here!!!

Mike: Lets go!!!!! Excited na ako sa mga bagong bebot dito sa school!!!!

Lyndon: kahit kailan babaero ka!!!

Hindi na nagulat si James ng makitang nagta-takbuhan ang mga babae roon ng makitang parating na sila. His cousin and his friend, ay sikat lang naman sa eskwelahang iyon. Bukod sa Academic Excellence, Varsity Players pa ang mga ito at ilang beses ng nakapag-uwi ng karangalan galing sa mga sinalihan nitong competition. And the others are history.

Mike: Oh mY!!!! I can hear na ang mga sigawan ng mga babes!!!!!

Lyndon: Pag-pasensiyahan mo na yang si Mike… sa aming lahat, siya lang talaga ang babaero…

Mike: grabe ka naman!!!!!! Bahala kayo!!! Basta ako e-enjoyin ko ang buhay ko!!!!

Nav: dalian niyo na!!!! mahu-huli na tayo sa klase. Wag niyo ngan hawaan ang pinsan ko. Baka madamay pa yan sa mga kalokohan niyo!!

Ngi-ngiti-ngiti lang si James sa mga tinuran ng mga kasama. Ngayon ay papasok na sila sa department building nila. He can now clearly hear the hiyawan and tiliin most especially ng mga babae.He can hear his own heart beat. He is excited and nervous at the same time. Parang nagma-manhid na ang mga kamay at katawan niya. Pinagpa-pawisan na rin siya. And then all of a sudden, all those noise vanish. The scream of those people on that place turns into murmurs. He can say that something had happened at that very moment. James started walking. A few more steps and then he stop. and now everyones sees what he did. Sa gitna ng crowd ay may isang nilalang na sa mga oras na iyon ay nagre-reklamo. He cant stop smiling while looking at that individual. And when that person look at him. He cant help but his heart start beating so fast. Napa-iling na lang siya bu still reached his hand to help her to stand.

James: Just like the old days…

Saad ni James sa isip.

Girl: Mister, marami pong salamat sa pag-tulong mo! Eto lang ang mapapyo ko sa'yo huh! Umiwas ka sa maraming mga tao kung ayaw mong matulad sa pagkaka-subsub ko sa semento, okay? Salamat ulit!

Dali-daling kinuha ng babae ang mga gamit niyang nasa sahig din at nag-martsang umalis sa lugar na iyon. Nailing na lang si James habang pinagma-masdan ang papa-alis na babae.

Sa Gubat

Devon: Ja------mes….

Naka-tulala lang si James habang pinagma-masdan ang duguang babae sa harap niya. Then without his awareness, unti-unting tumulo ang mga luha mula sa kanyang mga mata. Pero bakit siya umiiyak? Bakit niya i-iyakan ang babaeng pumatay sa Mama niya?

Devon: James, kahit……kahit gina…..wa mo… i---to, hin….ding-hindi magba-bago…….. ang pagma-mahal ko para sayo………..

James: Shut up!!! Tumigil ka na sa pagsa-sabi mong mahal mo ako!!!!!!!!!!!!!!

Devon: iyakin ka pala!!...

Nagulat siya ng makitang ngumiti ito. ngumit bakas pa rin sa mukha nito ang hirap at sakit…

James: Why…. Are you sm-----

Devon: I love you…

Halos hindi na marinig ni James ang mga katagang iyon. Ngunit parang hindi sa tenga niya kailangang marinig ang mga salitang iyon. Sa isang iglap, maki-kita na yakap-yakap ni James si Devon habang patuloy na umi-iyak.

James: Devon……………

Devon: tala-----------ga bang,….. hini………..hi----hintay mo pang…………….. sa---sabihin ko yun sayo?

James: Im so sorry… Devon, patawarin mo ako!!!!

Devon: matino ka na ba ulit?

James: Please…… speak no more!! Ipunin mo ang lakas mo!! Aalis tayo sa lugar na ito!!!

Devon: mukhang.,…….. hindi na pwede……. James, ingatan mo……… ang sarili mo ha?

James: Devon,…

Devon: wag kang malu-lungkot………

James: No!!!!!!! no!!! Devon!!!... please don't leave me!!!! Please…….

Devon: mu-multuhin na lang kita…. okay ba yun?

James: nagbi-biro ka pa!!!

Devon: I love you….. I'll always lo----

James: de-----devon!!!!!!!!!!!!!!!! no!!! no!!! please don't leave me!!!!! Please!!!! Somebody!!! Someone!!!!!!!!!!!!! please!!!!!!!!!!!!!! Tulungan niyo kami~~~~!!!!!!!!!!!!! Devon… please.. wag mo'kong iwan!!!!

Niyakap ni James ng mahigpit ang walang buhay na katawan ni Devon. labis-labis ang pag-sisisi ni James sa ginawa.

James: napaka-walang kwenta ko!!!! Sina-sabi kong totoo at tapat ang pagma-mahal mo sayo!!! Pero ano?? Dahil lang sa isang mahika!! Sa isang walang kwentang mahika, eto tayo ngayon.. eto ka ngayon…. Ang babaeng pinakama-mamahal ko!!!! Ang babaeng nais kong pag-alayan ng lahat ng kaligayahan sa buong mundo, nang buhay ko………… Devon,.. patawarin mo ako!!!....ikaw lang………. ang tanging babaeng mamahalin ko ngayon at bukas at maging sa kabilang buhay…. Mahal na Mahal kita.. tanging ikaw lang!!!!! ikaw lang…..

Sa huling halik para sa minamahal, binuhos ang tunay at wagas na pag-ibig. Huling halik na naging daan upang mag-simula at bumalik sa dati. Halik ng tunay na pagma-mahal. Mula sa tapat na puso. At kasama ng halik na ito, ay ang pangako ng pagmamahal na pang-habang buhay. At isang piping dalangin na muling makita at maka-sama at tanging ini-ibig ng tapat at lubusan. Isang tinig ang narinig ni James mula sa kung saan. Isang ngiti ang sumilay mula sa labing mapag-mahal. At mula sa kadiliman, isang hibla ng liwanag ang sumilay mula sa kai-taasan. Na kahit anung klaseng mahika ang gamitin ay hindi mapi-pigilan ang pag-kalat ng liwanag nito.

Sa School

Hindi nilubayan ni James ng tingin ang babaeng papa-layo sa kanya. Kahit likod na lang nito ang naki-kita niya. Patuloy pa rin ang bilis ng tibok nag puso niya. Tini-tigan niyang ang kamay niya na kaninang may hawak sa kamya nito. Hindi niya mapigilan ang pag-daloy ng mga luha. Luha ng kaligayahan dahil sa pani-bagong pag-asa na sa kanya ay ibinigay. Kaya't ipinangako ng binatang ito. Tapat na puso para sa babaeng mahal. Isang pag-ibig na wagas at mas maka-pangyarihan sa kahit anumang mahika o mangku-kulam.

 

~~~~~~~~~~~FIN~~~~~~~~~~~